Skip to content
В орман ферман не се пејт.
Постои еден човек што сè знае за нас. Постојат хартии во кои пишува што сме згрешиле. Постојат компјутери што со наши имиња ги хранат. Постојат пресуди што судовите веќе ги решиле.
Водата и огнот се добри слуги, ама лоши господари.
Еден ден ќе се сретнеме, како бротче од хартија и лубеница што се лади во реката. Немирот на светот ќе биде со нас. Со дланките ќе го помрачиме сонцето и со фенер ќе се доближуваме.
Есап прво стори, па после касап.
Варено, печено нам ни било речено.
На сон да пејш песна, ќе се караш.
И маската, што е маска, не кажува дека магарето ѝ е татко. Секогаш ќе ти рече дека коњот ѝ е вујко. Така и човекот…
Валбата е краста: чунки кој се вали, не пали.
