Црвено кадифено одело, бело крзно, високи црни чизми и црвено-бела капа, ова е стандардната униформа на Дедо Мраз.
Но, Дедо Мраз не секогаш носел црвено и, всушност, неговите мода, изглед и висина се менувале речиси еден век пред да стане ликот што го препознаваме денес. Неговите претходници ги вклучуваат ранохристијанскиот епископ Свети Никола, холандскиот еквивалент Синтерклаас, францускиот патријарх Пер Ноел со качулка и германското бебе кое дава подароци Кристкиндл.
Американизираниот Дедо Мраз почнал да се обликува во 1820-тите и продолжи да се развива преку поезија, илустрации и реклами.
Клучните карактеристики на Дедо Мраз, брадест маж со крзно влечен од ирваси на санка, станале стандард благодарение на песната на Клемент Кларк Мур „Посета од Свети Никола“ (исто така позната како „Ноќта пред Божиќ“) од 1823 година, како и една анонимна песна од 1821. Во песната на Мур, Свети Никола е прикажан во жолто, а во другата песна во зелено.
„Во 19. век имало доста расправии за тоа како изгледа Дедо Мраз и што носи“, рече историчарот Гери Боулер, автор на „Дедо Мраз: Биографија“.
Празничните кампањи на „Кока-Кола“, илустрирани од Хадон Сандблом, кои започнаа во 1931 година, станаа синоним за изгледот на Дедо Мраз, што опстојува до денес.
