Па однеси ме па однеси ме велам ти детство однеси ме ти песно старост вечна и незаборавна ти најголема илузијо без метафора прозору неспретно отворен грубо длабок за сите бои на вечноста Однеси ме низ овој дожд ти врвицо за да ме вратиш блага во овој пристан мал во ова нежно седало на сонот.
ЌЕ СВИРИМЕ ХУМАНИТАРНО ЗА ДРУГАРКАТА КОЈА НА 17 ГОДИНИ ПОЧИНА ОД ЛЕУКЕМИЈА, ВЕЛАТ МУЗИЧАРИТЕ ОД „ЛУЈ“ ПРЕД КОНЦЕРТОТ ВО ЧЕСТ НА ХАРФИСТКАТА КЛИМЕНТИНА РАФАЈЛОВСКА